از بالاترین فضیلت ها در ماه رمضان ، افطاری دادن است

منتظر تماس شما هستیم . . . !

شوری به دل پر تب و تابم دادی

همواره تو رزق بی حسابم دادی

هر ‌چند اجابتت نکردم هرگز

هر بار که خواندمت جوابم دادی

ای کردگار سبحان لطفت به ما رسیده

ای بندگان بیایید ماه خدا رسیده

حتی نفس کشیدن در ماه تو ثواب است

ماه نفس کشیدن در این سرا رسیده

این چشم من ندارد اشکی برای بارش

اشکی بده به چشمم ماه بُکا رسیده

پر می زنم و لیکن روی زمین مقیمم

این عبد روسیاه و، بی دست و پا رسیده

جز معصیت در عمرم چیزی ندیدی اما

با معرفت همیشه از تو به ما رسیده

مست می علی ام، آشفته گشته ام من

این باده های مستی از مرتضی رسیده

کاری ندارد اینکه لطفی کنی ببینی

این عبد بی قرارت کرببلا رسیده

بالا بریم دست نیاز و دعا کنیم

وقت است عاشقانه خدا را صدا کنیم

با دست‌های خالی و دل‌های پُرگناه

هر شب به بارگاه خدا التجا کنیم

فرصت غنیمت است بیا در حضور عشق

دردِ دلِ شکستۀ خود را دوا کنیم

در کعبه عروج در این لحظه های سبز

دل را در آسمان صداقت رها کنیم

حالا که سفره‌ای ز عبادت گشوده‌اند

هر شب ضیافتی ز عبادت به پا کنیم

شرمنده‌ام ز دوست که دل نیست قابلش

باید برای هدیه سری دست و پا کنیم

نه آهی مانده تا از دل برآرم

نه اشکی تا که از خجلت ببارم

همه سرمایه‌ام این دست خالی است

فقیرم غیر از این چیزی ندارم

دگر از خویشتن مأیوسم اما

به فضل و رحمتت امیدوارم

گناهم را به یک «العفو» گفتن

تو می‌بخشی، ولی من شرمسارم

جحیمت را کنم دریای رحمت

به اشک مخفیِ شب‌های تارم

به چشمم بی تو بدتر از جحیم است

جنان را گر نهی در اختیارم

اگر خوبم اگر بد، هر که هستم

امیرالمؤمنین را دوست دارم

گنه کارم، ولی خون حسین است

که می‌جوشد ز چشم اشکبارم

حسین ابن علی کی می‌گذارد

که پا در آتش دوزخ گذارم؟

سپر از مهر مولا ساخت «میثم»

چه باک از شعله‌های خشم نارم؟

اشکم همه شب تا به سحر می ریزد

از چشمِ ترم ،خونِ جگر می ریزد

از بنده نوازی و خطاپوشی توست

چشمم عرقِ شرم  اگر می ریزد

بخت امسال چه با من یار است

عطشت را عطشم غمخوار است

" به فدای لب عطشان حسین (ع) "

اولین ذکر پس از افطار است