به نخسه نیست نیازی طبیب را بـبرید         

  بــرای مرگ علی دست بر دعا ببرید

اگر بناست مداوا کنید ز خــــم مـــــرا         

  بــر آن مریض خرابه نشین دوا ببرید

دلم برای یتیمان کـــــــوفه تـــنگ شده        

  کمک کنید و مـــرا در خرابه ها ببرید

سلام من به شما ای فــرشتگان خــــدا         

نبرد فــــــاطمه بـا خود مرا شما ببرید

جنازه من مظلوم را چو مــــادرتــــان        

  شبانه، مخفیانه و تنها و بی صدا ببرید

نشسته اند یـــتـــــــیمان در انتظار پدر     

    کمک کنید مـــــــرا در خرابه ها ببرید

فراق دوست ز تیغ عدو برنده تر است       

  مرا بــــه دیدن زهرا و مصطفی ببرید

اگــر بـــــــناست تسلی دهید بر دل من      

   بـــرای قـــــــاتل سنگین دلم غذا ببرید

غلام رضا سازگار

اصلا حسین این دل ما دست مجتباست

اصلا حسین دست شما دست مجتباست

باشد ... برات کرببلا را نمی دهی ؟

اصلا برات کرب و بلا دست مجتباست

من منتظر شوم بشود محشری که تا

عالم نظر کند که چه ها دست مجتبی است

تنها نه عالمین نه جن و ملک حسین

اصلا تمام عرش خدا دست مجتباست

من فرض می کنم که سه تا دل به من دهی

یکی برای توست ، دوتا دست مجتبی است

آقا نه اینکه از وجنات تو کم شود

اصلا حسین صحن رضا دست مجتباست

سوز و نوای داخل هر روضه ی شما

از قلب نیست سوز صدا دست مجتباست

تو شاهی ای حسین و گدای شما منم

حی و ممات شاه و گدا دست مجتباست

سروده جعفر ابوالفتحی

بعضی زمانها هر گدائی یا کریم است

آن وقت حساب یا کریمان با کریم است

همّیشه در جا می زنم من در گدائی

آقا کرامت می کند آقا کریم است

وقتی عنایت می کند بر سائلانش

انگار که دنیا و مافیها کریم است

تا بی نهایت می رود طول کرامت

من هم گدائی میکنم او تا کریم است

نامش دلیل بخشش آدم شده پس

قبل از وجود آدم و حوّا کریم است

مثل حسین فاطمه در بین گودال

حتی برای ابن مرجان ها کریم است

از او فقط یک قطره می خواهی عجیب است

اندازه ی پهنای صد دریا کریم است

در این قبیله هم پسرها مادری اند

او هم شبیه حضرت زهرا کریم است

سروده جعفر ابوالفتحی

یک شمع برای بال پروانه بس است


یک طعنه برای زخم جانانه بس است

ای تیغ چه حاجت بشکافی سر را

سی سال نگاه بر در خانه بس است

*****************************

با چشم پر از اشک نگاهش بر ماه

از خود به در آمدو کشید از دل آه

فرقش که شکافت با دلی سوخته گفت

((لا یوم کیومک اباعبدالله))

*****************************

غیر تو کسی نیست نفس را بخرد

این مرغ گرفتار قفس را بخرد

جز تو چه کسی بهشت داده عوضش

اشکی به قد بال مگس را بخرد

*****************************

نان و نمک هر شب و هر روزم .....عشق

من چشم به دستان تو میدوزم ....عشق

من روی سیاه چون ذغالم اصلا

از اینکه در آتش تو میسوزم ....عشق

مجتبی فلاح نیا

گل داد بذر سجده و دنیا دو نیمه شد
وقتی که فرق حضرت مولا دو نیمه شد
شمشیر آب دیده به دریا نمی رسد
سحر عصا کجاست که دریا دو نیمه شد؟
در انتظار زائر تنها و خسته اش
قبر غریب حضرت زهرا(س) دو نیمه شد!
پشت درخت های دو عالم خمیده باد
وقتی تن تناور طوبی دو نیمه شد!
انگار ذکر سجده ی مولا عوض شده
سبحان ربّ...فزت...و اعلی...دو نیمه شد
شب زوزه می کشید و دل تنگ عاشقان
با رأی اکثریّت آرا دو نیمه شد
نیمی میان کوفه و نیمی که سال هاست
در امتداد غیبت کبری دو نیمه شد
خون بر خطوط کوفی محراب سجده کرد
فرقی دو نیمه...وای نه، دنیا دو نیمه شد!

نغمه مستشارنظامی

صدا زد دخترم این سهم شیر ونان مهمان است
که پر رونق ترین افطاری ما تکه ای نان است
خدا را شکر خرما هست و نان هست و کمی حلوا
که سهم عاشقان از هر چه کم،از غم فراوان است
اگرچه نان غم مردم شود،غم نان خورشت ماست
بهای این خورشت تلخ و شیرین،شیره جان است!
چه شبهایی که در این انتظار سرخ سر کردم
سحر کردم خدا را شکر،گویا رو به پایان است!
نماز صبح بود و سجده بارانی تر از هر وقت
زمین وآسمان را سرخ دیدم،وقت طوفان است
ترک برداشت دیوار زمین از لرزش کوفه
که فصل اول از زلزال طولانی قرآن است
ترک برداشت فرقی...فرق دارد این ترک این بار
ترک نه این شکاف سرخ زخم عشق و ایمان است!
شب قدر است و قدرش را علی داند که می داند
یک امشب تا سحر را در حصار خاک مهمان است!

نغمه مستشارنظامی

از نقص در آن ها اثری نیست که نیست
در مطلق ایشان اگری نیست که نیست
گشتیم نگرد، آخر عشق اینجاست
از آل علی (ع) خوبتری نیست که نیست

آن صبح سراسر هيجان خواند اذان را
انگار که می ديد نماز پس از آن را
قد قامت... قد قامت... قد قامت ديدار
در حی علی خير عمل ديد نهان را
تسبيح به دست چپ و قرآن به کف راست
آماده که تسليم نمايد سر و جان را
اين عطر صلات است؟ نه عطر صلوات است
خوشبو به گل نام نبی کرد دهان را !
اکنون به نماز آمده اين مرد تر از مرد
انگار که در دست گرفته ست زمان را
آن سايه که شمشير کشيده ست نديده ست
در پشت سر عشق جهانی نگران را
اين سجده همان سجده سرخ است که بايد
از قدر تو لبريز نمايد رمضان را
محراب به خون شسته شد و مسجد کوفه
از حادثه ای سرخ خبر داد جهان را!

نغمه مستشار نظامی

دیگر زمان گفت و شنود و اشاره نیست

باید سر عدوی علی را برید و گفت

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

خدا همین که تو را آفرید تحسین کرد

برای شخص شخیصت بهشت تضمین کرد

خدا همین که تو را آفرید، جبرائیل

تمام عرش خدا را به شوق آذین کرد

خدا همین که تو را آفرید، در دستت

مس وجود مرا داد و ظرف زرّین کرد

خدا همین که تو را آفرید، در گوشت

شهادتین و اذان و اقامه تلقین کرد

خدا همین که تو را آفرید، تا محشر

تو را برای امیری به خلق تعیین کرد

***

که «لافتی» به جز «الا علی» نمی خواهد

زمین به غیر تو مولا ولی نمی خواهد

مجيدلشگري