رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

بر جانماز وقت دعای شبانه ها

تازه شوند درد همه تازیانه ها

چون اشک روی گونه ی من غلط می خورد

از زخم صورتم کشد آتش زبانه ها

از من دعا به یک یک همسایه ها رسید

شد ناسزا نصیبم از آمین خانه ها

من نان خشک و آب سر سفره می نهم

پر می کند خلیفه ی غاصب خزانه ها

من خرج گشته ام به خدا در ره علی

با استناد کردن بر این نشانه ها

روی کبود و موی سفید و قد هلال

هستند اوج روضه ی من در ترانه ها

بر رنگ زیر چشم ترم غبطه می خورند

تا روز حشر رنگ همه سرمه دانه ها

فضه به موی زینب من شانه می زند !

کاری که بر نیاید از این کتف و شانه ها

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

در کنار ناله های آخرت بانوی من

غربتم شد آشکار از لرزش زانوی من

می روی ای یک تنه لشکر برایم ، فاطمه

یاور نه ساله ی حیدر ، همه نیروی من

دوستان دشمن شدند و دشمنان افزون شدند

بعضی اصحاب خودم در آمدند بر روی من

برخی از خویشان من در مسجد و بازار هم

راه خود کج می کنند تا که نیایند سوی من !

مردم شهر از هراس قطع بیت المالشان

ترس دارند تا که بنشینند در پهلوی من !

بی صفت بی من تو را دید و به تو رحمی نکرد...

کاش جای بازویت می زد به دو بازوی من

ای غروب آفتاب عمر تو مرگ علی

پشت ابر تیره پنهانی چرا مه روی من

امشبی که گفته ای تنها بشویم جسم تو

یک نفر باید بیاید بهر شستشوی من

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

دوباره شب شده چشمان ماه بیدار است

دوباره شب شده دل تنگ دیدن یار است

سر مزار تو می آیم و ز طفلانم

نهان نمودن این راز سخت و دشوار است

ز جای خیز که حیدر رسیده زهرا جان

ز جای خیز که اکنون زمان دیدار است

ز زیر خاک بتاب ای همیشه مهتابم

ببین که دیده ی من بی حضور تو تار است

حسن هنوز از آن روز تلخ بد خواب است

به این قبیل مصیبات علی گرفتار است

هنوز بوی تو از خشت های خانه رسد

هنوز رنگ و لعابت به روی دیوار است

کنار خانه ی مان رد خون تو باقی ست

شنیده ام ز سر آن غلاف و مسمار است

برای مرگ علی گریه ی تو کافی بود

ولی همیشه مدینه به فکر آزار است

تو را زدند و به من نیز تسلیت گفتند

فلک ببین که چگونه مرا هواداار است

به روی دوش گذارم غم تو را زهرا

میان شهر که این داغ را خریدار است ؟

تو زیر خاکی و حیدر غریب تر از پیش

کنار قبر تو چشمش چو ابر پر بار است

دوباره شب شده زهرا بخواب آسوده

سه ماه می شود این چشم خسته بیدار است

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

ای آب گشته شمع شبستانی علی

ای ماتم تو باعث ویرانی علی

از آن زمان که رفته ای از خانه فاطمه

جز غم کسی نیامده مهمانی علی

رفتی و پر کشیده صفا از سرای من

چون زلف زینب است پریشانی علی

اهل مدینه هم همه شب گریه می کنند

با این نوای شام غریبانی علی

هر نیمه شب مزار تو را شستشو دهد

دو آسمان ابری و بارانی علی

سنگینی غم تو مرا بر زمین زده

برخیز و بشنو آه نیستانی علی

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

ای دل خوشی خانه ام ، ای بانوی حرم

با خود مبر صفا ز سرای محقرم

ای تازیانه خورده پرستوی من مرو

چهره کبود پر مکش از لانه ، بی پرم

شد فرصتی که خوب تماشا کنم تو را

فهمیده ام که وای چها آمده سرم

من التماس می کنم ای فاطمه بمان

بگشا دو چشم زخمی خود ، بین که حیدرم

مسجد نشسته بودم و گفتند...فاطمه...

گفتم که وای خاک دو عالم شده سرم

این راه را ببین که زمین خورده آمدم

برخیز که به جز تو کسی نیست یاورم

بر خیز با دو دست شکسته تو پاک کن

یک بار دیگر اشک من از دیده ی ترم

بر خیز یا مرا تو به همراه خود ببر

برخیز یا بگو که چسان از تو بگذرم

کابوس زخم هات رهایم نمی کند

تا مرگ ، یاد سرخی گل های بسترم

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا

رضا رسول زاده 

منبع : وبلاگ روضه رضا